หาญท้า ชะตาฟ้า
Siam inter book
Siam inter book
ภาคที่หนึ่ง เขตต้านโจว
บทนำ แถบผ้าสีดำ
ฟ่านเซินเปิดเปลือกตาอย่างยากลำบาก คิดงอนิ้วนับดูว่าในชีวิตตนเองกระทำเรื่องราวที่มีคุณค่าความหมายอันใด สุดท้ายนิ้วมือที่ซูบเซียวราวตะเกียบข้างขวาทั้งห้ายังนับไม่เสร็จ ต้องละทิ้งงานที่ทำด้วยความเศร้าหดหู่
กลิ่นยาในห้องคนไข้ฉุนเฉียวยิ่ง ท่านผู้เฒ่าที่นอนเตียงติดกันไปรายงานตัวต่อตี่จั๋งผ่อสัก* ตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว คาดว่าอีกไม่กี่วันจะถึงรอบของตนเอง มันป่วยเป็นโรคประหลาด กล้ามเนื้ออ่อนแรงอย่างแรง ถือเป็นโรคที่เหมาะกับตัวเอกในนวนิยายโรมานซ์ ฟังว่าไม่มีทางรักษา เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง จะแน่นิ่งไม่ไหวติง แต่ว่าน้ำตาไหลออกมาได้
* พระภิษิตครรภโพธิสัตว์ เป็นหนึ่งในพระธยานิโพธิสัตว์แปดพระองค์ หลังจากที่พระองค์ดับขันธ์ ก็สาบานตนว่าจะส่งเสริมส่ำสัตว์ในคติทั้งหกให้พ้นทุกข์ จึงสำเร็จเป็นพุทธะ
‘แต่ว่าเรามิใช่ตัวเอกในนวนิยายโรมานซ์ เรายังเป็นผู้ชายบริสุทธิ์’
ฟ่านเซินรำพึงรำพัน เนื่องจากกล้ามเนื้อสองแก้มสูญเสียการควบคุมบังคับ ดังนั้นกลายเป็นคำละเมอ มันมองดูนิ้วกลางของตนเอง นึกเวทนาตนเองจับใจ
